توضیحات
Implantium II
فیکسچرهای ایملنتیوم دارای طراحی سیلندریکال و میکرورزوه هایی در بالای فیکسچر بوده، تحقیقات نشان داده است که طراحی میکرورزوه های هماهنگ و منظم در ناحیه پلتفرم فیکسچر از طریق افزایش سطح تماس ایمپلنت و استخوان، سبب پایداری اولیه و درگیری فیکسچر با استخوان کورتیکال می گردد. همچنین این نوع طراحی با توزیع بهینه و مناسب تنش وارده به ایمپلنت مانع از کاهش و یا افزایش بیش از حد نیرو به استخوان می شود. ایمپلنتیوم دارای رزوه های بیولوژیکی است که در تماس بیشتر استخوان و ایمپلنت و سهولت کاشت ایمپلنت موثر می باشند.
کانکشن فیکسچرهای Implantium II به صورت هگز کونیکال بوده و باعث اتصال محکم فیکسچر و اباتمنت و مانع حرکت های ریز و تحلیل استخوان شده. همچنین در بالای فیکسچر لبه هایی وجود دارد که مانع از ورود باکتری به داخل آن می شود.
از مزیت های این مدل می توان به تنوع بسیار بالای اباتمنت و قطعات پروتزی آن و همچنین داشتن کیت جراحی مشترک با فیکسچرهای SuperLine اشاره نمود.
فیکسچرهای سیستم ایمپلنتی Implantium II دنتیوم دارای سطح SLA می باشند که این امر در افزایش تماس استخوان و ایمپلنت و در نتیجه تسریع استخوان سازی نقش دارند.
* SLA یک روش قدیمی برای سند بلاست کردن ایمپلنت است که امروزه هم همین روش انجام می شود حرف S برای Sand blast، حرف L برای Large grit به معنای دانه های درشت سند بلاست و حرف A برای واژه Acid wash بکار رفته است. بطور مختصر یعنی فیکسچر پس از تراشیده شدن ایمپلنت در ماشین CNC باید سند بلاست شود و سپس با اسید شستشو داده شود تا موادی که روی ایمپلنت باقی مانده اند، شسته شود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.